– Roger, 45 vjeçar, tregon historinë e tij, se si është munduar ta ruaj natyrën, konkretisht pemët.
Roger kishte parë se disa pemë i kishin përgatitur për t’i prerë, ai punonte në ndërtimtari dhe shihte se gjatë tërë kohës pemët ishin duke i prerë, dhe që nga ato momente, ai kishte zgjedhur disa pemë që ai dëshiroi t’i mbronte.
Madje, Roger i kishte lëne edhe emra pemëve, njërën prej tyre e kishte quajtur Maria. Me kohë, Roger kishte filluar të sillte ushqim për vetën, një shtrat dhe një trampolinë. Kur do që vinin të i prinin pemët unë qëndroja në to dhe nuk lejoja, shpesh mendoja që do më prisnin edhe mua bashkë me to, por qëndroja stoik, duke bërë që të dorëzoheshin dhe të mos i prisnin.
Jam përballur me shumë sfida, fillimisht me persona të cilët vinin të prisni pemët, madje të tillë që edhe gjuanin me armë, shpesh edhe në drejtim timin, po ashtu kam qëndruar edhe në kohët me shi dhe frymë, por asnjëherë nuk jam dorëzuar dhe kam hezituar në prerjen e pemëve.
Dhe për fund, për dy vite kam mbjellë vazhdimisht pemë, dhe e kamë mbrojtur një pyllë nga prerja, tani më jam larguar nga aty por, e vizitoj shumë shpesh për të parë gjendjen e pyllit, sidomos të “Marisë”, ku tashmë ekziston një ligj për mos prerjen e asaj, e cila ka 20 vite dhe ende është e fortë.