Me uljen e Roverit Perseverance u bë Roveri i pestë i NASA-s për të arritur Marsin.
Kur mund të pritet që njerëzit të ndërhyjnë edhe atje?
Megjithëse udhëtimi njerëzor në Mars është teknikisht pothuajse i arritshëm, ai ndoshta është dekada larg për shkak të fondeve të pasigurta.
Wernher von Braun, krijuesi i programit Apollo, filloi punën në një mision në Mars menjëherë pasi zbarkoi në Hënë në vitin 1969, por plani, si shumë të tjerë pas saj, nuk lëvizi përtej tabelës së vizatimit.
Çfarë e bën Marsin kaq të vështirë? Për fillestarët, distanca. Astronautët do të duhet të kalojnë 225 milionë kilometra në Mars, kur të dy planetët janë relativisht afër njëri-tjetrit, transmeton Telegrafi.
Duhet të kihet parasysh se astronautët në një udhëtim të gjatë për muaj me radhë u përballen me dy rreziqe të mëdha shëndetësore: rrezatimi dhe mikrograviteti. E para ngre rrezikun e zhvillimit të kancerit më vonë gjatë jetës, dhe e dyta zvogëlon dendësinë e kockave dhe masën muskulore. Pra, nëse diçka shkon keq, të gjitha problemet shëndetësore duhet të adresohen në vetë planetin.
“Shkencëtarët kanë mësuar shumë nga misionet e mëparshme në hënë dhe nga fluturimet e astronautëve dhe qëndrimet në stacionet hapësinore”, thotë Jonathan McDowell i Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics.
Ai thotë se ekzistojnë ide të përgjithshme se si të kryhet një mision në Mars, por detajet mungojnë.
“Një mënyrë për të zvogëluar ekspozimin ndaj rrezatimit është të shpejtosh udhëtimin”, tha shkencëtarja Laura Forczyk, duke shpjeguar se kjo mund të përfshijë përdorimin e një sistemi bërthamor të shtytjes termike që krijon shumë më shumë shtytje sesa raketat konvencionale me fuqi kimike.
Një tjetër mundësi mund të jetë ndërtimi i një anije kozmike me rezervuarë uji që do të thithte rrezatimin hapësinor.
Në Mars, ata gjithashtu do të duhet të gjejnë një mënyrë për të marrë frymë në një atmosferë me 95 për qind dioksid karboni.
Perseverance në vetvete, për shkak të demonstrimit teknik, ka një instrument që shndërron dioksidin e karbonit në oksigjen.